Seanca e datës 16.05.2024
Gjykimi për krime lufte ndaj të akuzuarit Joliq, prokurori me vërejtje se dëshmitari i mbrojtjes s`po e flet të vërtetën
Seanca gjyqësore e së enjtes (16.05.2024) ndaj Çaslav Joliq, i akuzuar për krime lufte përgjatë viteve 1998-99, ka vazhduar me dhënien e dëshmive nga dëshmitarët e ftuar nga mbrojtja.
Gjatë seancës prokurori Ilir Morina paraqiti vërejtje ndaj dëshmitarit të propozuar nga mbrojtja, sepse sipas tij gjatë gjithë deklarimit dëshmitari nuk e ka rrëfyer të vërtetën.
Sipas prokurorit duke filluar nga pozita të cilën e ka mbajtur ai nuk e tregon të vërtetën deri kur ka përfunduar lufta.
“Ai ka dalur në pension në këtë pozitë dhe i ka fshehur faktet nga gjykata dhe arsyeja po dihet sepse kanë biseduar në burg me të pandehurin”- tha prokurori Morina.
Trupi gjykues i përbërë nga kryetari Musa Konxheli, anëtarët Valbona Selimi dhe Mentor Bajraktari, konstatoi prezencën e dy të dëmtuarve, Zef Malësia dhe Nexhmedin Curraj.
Trupi gjykues po ashtu bëri të ditur se gjatë seancës së sotme do të dëshmoj dëshmitari i propozuar nga mbrojtësi i të pandehurit, Momir Pantiq.
Dëshmitari Momir Pantiq fillimisht nisi rrëfimin me pyetjet nga ana e mbrojtësit të akuzuarit Çaslav Joliq, avokati Miodrag Brklajq.
Dëshmitari Pantiq përgjatë vitit 1997, 1998 dhe 1999 kishte jetuar kryesisht në Istog.
Gjatë asaj periudhe kohore ai nga 1 nëntor 1994 deri me 25 mars 1999 kishte qenë kryeshef i nëndegës së Ministrisë së Punëve të Brendshme në Istog.
Po ashtu kishte qenë kompetent për çështje të brendshme, dhe kishte pasur për detyrë të kontrollonte punën e komandimit por nuk ishte kompetent për të kontrolluar punën e të tjerëve.
Në kuadër të stacionit të tij ishin dy departamente policore, njëri në Gjakovë dhe tjetri në Bajë të Pejës.
“Çaslav Joliqin e kam njoftuar në burg, më besoni apo nuk më besoni e kam njoftuar në burg dhe më parë nuk e kam ditur se as që ekziston apo a ka qenë pjesëtar i policisë”- deklaroi dëshmitari Pantiq gjatë dhënies së dëshmisë së tij para trupit gjykues.
Deri sa kishte qenë në pozicionin e kryeshefit në Istog, atë ditë nga komanda e Pejës ishte lajmëruar që helikopteri i cili kishte qenë në aksion atë ditë ishte qëlluar dhe kishte rrjedhur derivate dhe ishte detyruar që të ateronte në Gurakoc.
Ai tha se udhëheqësi i departamentit të stacionit kishte qenë i detyruar që të siguronte së bashku me policinë nga Gurakoc helikopterin derisa të merrnin detyra të reja.
“Unë kam dëgjuar për këtë incident nga Zef Malësia, tani ju tregoj ndoshta gaboj për ditën, orën apo diçka të ngjashme, mirëpo, mendoj se ka qenë e hënë, muaji maj. Policia e ka urdhëruar që të vij në stacion për shkak që t`i bëjë paraqitjen për kundërvajtje për shkak të fotografimit dhe incizimit të paautorizuar”- deklaroi dëshmitari Pantiq.
“Mua më vjen keq që nuk ka ndonjë marrëveshje ndërmjet institucioneve sepse të gjitha ekzistojnë të shkruara”- shtoi tutje dëshmitari.
Pas përfundimit të pyetjeve nga ana e mbrojtësit të akuzuarit, seanca vazhdoi me marrjen në pyetje të dëshmitarit nga ana e prokurorit, i cili i parashtroi disa pyetje në lidhje me një deklaratë të cilën sipas tij ai e kishte dhënë në Gjykatën Ndërkombëtare të Hagës në cilësinë e dëshmitarit më datë 26.05.2008. Por ai nuk e pranoi këtë gjë sepse sipas tij ai në Hagë kishte qenë për diçka tjetër.
Mbrojtësi i të pandehurit e kundërshtoi këtë pyetje për shkak se sipas tij deklarata për të cilën prokurori po fliste nuk e ka as ai, e as trupi gjykues dhe për këtë arsye trupi gjykues e refuzoi pyetjen pasi nuk kishte të bënte me çështjen që ishte objekt shqyrtimi dhe nuk kishin asnjë dokument për të cilin po ju adresohej prokurori.
“Unë nuk kam ditur asgjë për Çaslav Joliqin se kishte qenë polic rezervë derisa ai më ka treguar në burg’’- deklaroi dëshmitari Momir Pantiq.
“Pse vendosët me ardh me dëshmu për dikë që se ke njoftë, për një ngjarje që se ke dit?” e pyeti prokurori dëshmitarin Pantiq.
Mbrojtësi i të akuzuarit e kundërshtoi sepse sipas tij ai e ka propozuar e ky nuk është lajmëruar vet por ai e ka propozuar si dëshmitar dhe për këtë arsye mbrojtësi i të akuzuarit e kundërshtoi edhe këtë pyetje dhe trupi gjykues e pranoi propozimin e tij, dhe e kundërshtoi pyetjen e prokurorit.
Pas përfundimit të pyetjeve nga ana e prokurorit mundësia ju dha palëve të dëmtuara për të bërë pyetje, mirëpo ato u refuzuan nga ana e kryetarit të trupit gjykues sepse pyetjet e tyre nuk kishin të bënin me akuzat të cilat po akuzohet i pandehuri.
Në fund dëshmitarit ju parashtruan pyetje nga ana e trupit gjykues gjatë të cilave ai u pyet se a ishte takuar me Çaslav Joliqin dhe a kishte biseduar për këtë çështje të cilën ishin këtu sot dhe a i kishte thënë se kishte për të ardhur për të dëshmuar mirëpo sipas dëshmitarit ka edhe tjerë që i kishin thënë, por ai nuk kishte ardhur.
Po ashtu kryetari i trupit gjykues, Musa Konxheli njoftoi se prokurori i çështjes përmes një emaili me shkrim e kishte njoftuar gjykatën se kishte hequr dorë nga thirrja e dëshmitarëve: Mustafë Bajrami dhe Kujtim Bajrami, njoftimi i ishte dërguar menjëherë avokatit mbrojtës për këtë arsye kishte mbetur pa dëshmuar vetëm dëshmitari Momir Pantiq.
Shqyrtimi gjyqësor i radhës lidhur me këtë çështje pritet të mbahet më 24.05.2024 nga ora 13:15.
Dosja e Prokurorisë Speciale
Sipas dosjes së prokurorisë më datën 15.03.1998, derisa i dëmtuari N. F. po pinte kafe në restorantin “Shija” në Gurakoc, i shoqëruar nga disa persona, në lokal kishin shkuar 5 policë serb dhe duke e kapur për qafe e kishin tërhequr zvarrë jashtë lokalit, pastaj të gjithë fillojnë ta sulmojnë fizikisht duke e goditur në pjesë të ndryshme të trupit.
Sipas aktakuzës, polici me emrin Rade Pituliq e kishte goditur me tytë të automatikut disa herë në kokë duke ia mbuluar tërë trupin me gjak, dhe duke e tërhequr zvarrë e kishin dërguar në stacion të policisë në Gurakoc. Tutje në dosje thuhet se duke e dërguar në stacion të dëmtuarin e njoftojnë se do ta ekzekutojnë. Ndërsa më datën 28 mars të po të njëjtit vit të dëmtuarin e kishin detyruar që ta lëshojë shtëpinë si çdo banor tjetër i fshatit.
Përjetim të ngjashëm sipas prokurorisë kishte edhe N. C., i cili më 15.03.1998 ishte nisur nga Gurakoci për në fshatin Vrellë për të marrur familjen e tij.
Sipas dosjes kur kishte arritur te pika e kontrollit policor në fshatin Gurakoc ishte ndaluar nga policia. Dy pjesëtarë policor kishin hyrë dhunshëm në veturë dhe kishin kërkuar nga i dëmtuari që t`i dërgonte tek shtëpia e personit me pseudonim “Mala”, por pasi që i dëmtuari iu kishte thënë se nuk e dinte ku e kishte shtëpinë “Mala” të njëjtit e kishin detyruar që t`i kthente në qendër të fshatit.
Tutje në dosje përshkruhet se me të arritur para shitores te qendra e fshatit personi me pseudonimin “Joliq” e kishte nxjerrë nga vetura të dëmtuarin duke e goditur me kondak të armës dhe nga aty e kishte tërhequr zvarrë duke e dërguar në një lokal që gjendej aty afër dhe kishte vazhduar duke e rrahur deri sa kishin ndërhyrë disa policë.
Në dosje theksohet se Joliq gjatë maltretimit të të dëmtuarit kishte përdorur fjalët “Nuk je në Kosovë, por je në Serbi”, dhe “këtu është Serbia e madhe”.
Më këto veprime i njëjti dyshohet se në bashkëkryerje ka kryer veprën penale krime lufte kundër popullatës civile.
Raportimet e KALLXO.com lidhur me këtë gjykim për krime lufte mund t`i lexoni duke klikuar KËTU – LINK
Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.
Gjykimi i tij në Gjykatën ndërkombëtare penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli teksa po mbahej në paraburgim.
Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë.
Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.
Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për krime kundër njerëzimit.
Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.
Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për krime kundër njerëzimit.
Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.
Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.
