Efektet e agjërimit me ndërprerje

Agjërimi me ndërprerje, një qasje popullore për menaxhimin e peshës, përfshin kufizimin e të ngrënit në korniza kohore specifike. E referuar gjithashtu si ushqim i kufizuar me kohë, kjo praktikë e kufizon dritaren e ngrënies së një personi në një kohëzgjatje të caktuar, zakonisht tetë orë brenda 24 orëve, me vetëm lëngje të qarta të konsumuara gjatë 16 orëve të mbetura. Metodat alternative mund të përfshijnë agjërimin për dy ose tre ditë në javë ose në muaj.

Hulumtimet e mëparshme kanë nxjerrë në pah përfitimet e ngrënies me kohë të kufizuar. Një përmbledhje nga dhjetori 2019, duke i ekzaminuar studimet e njerëzve dhe kafshëve, tregoi avantazhe të tilla si rritja e jetëgjatësisë, reduktimi i presionit të gjakut dhe humbja e peshës që lidhen me kufizimin e kalorive gjatë periudhave specifike të ditës. Megjithatë, shumë nga këto studime u kryen në minj dhe provat njerëzore ishin relativisht afatshkurtra, që zgjatën vetëm muaj.

Ndryshe nga gjetjet e mëparshme, një studim njëvjeçar i publikuar në prill 2022 nuk vërejti humbje peshe ose përmirësim në shëndetin kardiovaskular nga ushqimi i kufizuar me kohë. Ky studim, duke përfshirë 139 të rritur kinezë, nga mbipesha deri te obezët dukshëm, arriti në përfundimin se numërimi i kalorive ishte po aq efektiv.

Hulumtimet e fundit të paraqitura në një konferencë të Shoqatës Amerikane të Zemrës sugjeruan një lidhje shqetësuese midis dritareve më të shkurtra të ngrënies dhe rritjes së rrezikut të vdekjes nga sëmundjet kardiovaskulare. Studimi analizoi të dhënat nga 20,000 pjesëmarrës, duke zbuluar se ata që konsumonin vakte brenda një periudhe tetë orësh përballeshin me një rrezik 91% më të lartë krahasuar me ata me periudha më të gjata të ngrënies.

Ndërkohë që gjetjet paraprake kanë ndezur debat mes ekspertëve, disa kanë shprehur rezerva për metodologjinë dhe kufizimet e studimit. Kritikat përfshijnë shqetësimet në lidhje me përgjithësimin e modeleve dietike bazuar në të dhëna të kufizuara, ndikimin e mundshëm të orareve të punës “antisociale” në zakonet e të ngrënit dhe mungesën e faktorëve vendimtarë si përdorimi i duhanit dhe alkoolit, aktiviteti fizik dhe statusi socio-ekonomik.

Pavarësisht rezultateve kontradiktore të hulumtimit, ekspertët theksojnë se cilësia dhe sasia e marrjes së ushqimit luan një rol kryesor në menaxhimin e peshës dhe shëndetin e përgjithshëm. Kufizimi i kalorive mbetet një aspekt themelor i humbjes së suksesshme të peshës, pavarësisht nga koha e vakteve. Provat klinike të rastësishme të standardit të artë kanë dështuar të krijojnë dallime të rëndësishme në humbjen e peshës midis individëve që praktikojnë ushqim të kufizuar me kohë dhe atyre që ndjekin modele dietike konvencionale.

Në thelb, ndërsa agjërimi me ndërprerje vazhdon të tërheqë vëmendjen, efikasiteti dhe implikimet e tij mbeten subjekt i një hetimi dhe debati të vazhdueshëm brenda komunitetit shkencor./CNN

Përgatiti: Nuhi Shala