Cilat janë pasojat e shëndetit mendor te adoleshentët?

Adoleshenca (10-19 vjeç) është një kohë unike dhe formuese. Ndryshimet e shumta fizike, emocionale dhe sociale, duke përfshirë ekspozimin ndaj varfërisë, abuzimit ose dhunës, mund t’i bëjnë adoleshentët të prekshëm ndaj problemeve të shëndetit mendor, thuhet në një artikull të publikuar nga Organizata Botërore e Shëndetësisë.

Promovimi i mirëqenies psikologjike dhe mbrojtja e adoleshentëve nga përvojat negative dhe faktorët e rrezikut që mund të ndikojnë në potencialin e tyre për të lulëzuar janë kritike për mirëqenien e tyre gjatë adoleshencës dhe për shëndetin e tyre fizik dhe mendor në moshën madhore.

Përcaktuesit e shëndetit mendor

Adoleshenca është një periudhë vendimtare për zhvillimin dhe ruajtjen e shprehive sociale dhe emocionale të rëndësishme për mirëqenien mendore. Këto përfshijnë adoptimin e modeleve të gjumit të shëndetshëm; duke bërë ushtrime të rregullta; zhvillimin e aftësive përballuese, zgjidhjes së problemeve ndërpersonale; dhe të mësosh të menaxhosh emocionet.

Mjediset mbështetëse në familje, në shkollë dhe në komunitetin e gjerë janë gjithashtu të rëndësishme. Rreth 10-20% e adoleshentëve globalisht përjetojnë kushte të shëndetit mendor, megjithatë këto mbeten të nëndiagnostikuara dhe të nëntrajtuara.

Faktorë të shumtë përcaktojnë rezultatet e shëndetit mendor. Sa më shumë faktorë rreziku të ekspozohen adoleshentët, aq më i madh është ndikimi i mundshëm në shëndetin e tyre mendor. Faktorët që mund të kontribuojnë në stresin gjatë adoleshencës përfshijnë dëshirën për autonomi më të madhe, presionin për t’u përshtatur me bashkëmoshatarët, eksplorimin e identitetit seksual dhe rritjen e aksesit dhe përdorimit të teknologjisë.

Ndikimi i medias dhe normat gjinore mund të përkeqësojnë pabarazinë midis realitetit të jetuar të një adoleshenti dhe perceptimeve ose aspiratave të tyre për të ardhmen. Përcaktues të tjerë të rëndësishëm përfshijnë cilësinë e jetës së tyre në shtëpi dhe marrëdhëniet me bashkëmoshatarët. Dhuna (përfshirë prindërimin e ashpër dhe ngacmimin) dhe problemet socio-ekonomike janë rreziqe të njohura për shëndetin mendor. Fëmijët dhe adoleshentët janë veçanërisht të cenueshëm ndaj dhunës seksuale,

Disa adoleshentë janë në rrezik më të madh të kushteve të shëndetit mendor për shkak të kushteve të tyre të jetesës, stigmës, diskriminimit ose përjashtimit, ose mungesës së aksesit në mbështetje dhe shërbime cilësore. Këto përfshijnë adoleshentët që jetojnë në mjedise humanitare dhe të brishta; adoleshentët me sëmundje kronike, çrregullime të spektrit të autizmit, paaftësi intelektuale ose gjendje të tjera neurologjike; adoleshentët shtatzënë, prindërit adoleshentë ose ata në martesa të hershme dhe/ose të detyruara; jetimët; dhe adoleshentët me prejardhje të pakicave etnike ose seksuale ose grupe të tjera të diskriminuara.

Adoleshentët me kushte të shëndetit mendor janë nga ana tjetër veçanërisht të cenueshëm ndaj përjashtimit social, diskriminimit, stigmës (duke ndikuar në gatishmërinë për të kërkuar ndihmë), vështirësive arsimore, sjelljeve të rrezikut, shëndetit të keq fizik dhe shkeljeve të të drejtave të njeriut.

Çrregullimet emocionale

Çrregullimet emocionale shfaqen zakonisht gjatë adoleshencës. Përveç depresionit ose ankthit, adoleshentët me çrregullime emocionale mund të përjetojnë gjithashtu nervozizëm, frustrim ose zemërim të tepruar.

Simptomat mund të mbivendosen në më shumë se një çrregullim emocional me ndryshime të shpejta dhe të papritura në humor dhe shpërthime emocionale. Adoleshentët më të rinj mund të zhvillojnë gjithashtu simptoma fizike të lidhura me emocionet si dhimbje barku, dhimbje koke ose të përziera.

Në nivel global, depresioni është shkaku i katërt kryesor i sëmundjeve dhe paaftësisë në mesin e adoleshentëve të moshës 15-19 vjeç dhe i pesëmbëdhjetë për ata të moshës 10-14 vjeç. Ankthi është shkaku i nëntë kryesor për adoleshentët e moshës 15-19 vjeç dhe i gjashti për ata të moshës 10-14 vjeç.

Çrregullimet emocionale mund të ndikojnë thellësisht në fusha si puna në shkollë dhe ndjekja e shkollës. Tërheqja sociale mund të përkeqësojë izolimin dhe vetminë. Në rastin më të keq, depresioni mund të çojë në vetëvrasje.

Çrregullime të sjelljes në fëmijëri

Çrregullimet e sjelljes së fëmijërisë janë shkaku i dytë kryesor i barrës së sëmundjes tek adoleshentët e rinj të moshës 10-14 vjeç dhe shkaku i njëmbëdhjetë kryesor midis adoleshentëve më të rritur të moshës 15-19 vjeç.

Çrregullimet e sjelljes në fëmijëri përfshijnë çrregullimin e hiperaktivitetit të deficitit të vëmendjes (karakterizohet nga vështirësia për t’i kushtuar vëmendje, aktiviteti i tepruar dhe të vepruarit pa marrë parasysh pasojat, të cilat përndryshe nuk janë të përshtatshme për moshën e një personi) dhe çrregullim të sjelljes (me simptoma të sjelljes destruktive ose sfiduese). Çrregullimet e sjelljes në fëmijëri mund të ndikojnë në edukimin e adoleshentëve dhe mund të rezultojnë në sjellje kriminale.

Çrregullime te ngrënies

Çrregullimet e të ngrënit shfaqen zakonisht gjatë adoleshencës dhe moshës së re. Çrregullimet e të ngrënit prekin femrat më shpesh sesa meshkujt. Gjendje të tilla si anoreksia, bulimia dhe çrregullimi i ngrënies së tepërt karakterizohen nga sjellje të dëmshme të të ngrënit, si kufizimi i kalorive ose ngrënia e tepërt. Çrregullimet e të ngrënit janë të dëmshme për shëndetin dhe shpesh bashkëekzistojnë me depresionin, ankthin dhe/ose keqpërdorimin e substancave.

Psikoza

Kushtet që përfshijnë simptoma të psikozës më së shpeshti shfaqen në adoleshencën e vonë ose në moshën e rritur të hershme. Simptomat mund të përfshijnë halucinacione ose deluzione. Këto përvoja mund të dëmtojnë aftësinë e një adoleshenti për të marrë pjesë në jetën e përditshme dhe arsimimin dhe shpesh çojnë në stigmë ose shkelje të të drejtave të njeriut.

Vetëvrasje dhe vetëlëndim

Vetëvrasja është shkaku i tretë kryesor i vdekjes tek adoleshentët e moshuar (15-19 vjeç). Gati 90% e adoleshentëve në botë jetojnë në vende me të ardhura të ulëta ose mesatare dhe më shumë se 90% e vetëvrasjeve të adoleshentëve janë në mesin e adoleshentëve që jetojnë në ato vende.

Faktorët e rrezikut për vetëvrasje janë të shumëanshëm, duke përfshirë përdorimin e dëmshëm të alkoolit, abuzimin në fëmijëri, stigmën kundër kërkimit të ndihmës, barrierat për aksesin e kujdesit dhe aksesin në mjete. Komunikimi përmes mediave dixhitale për sjelljet vetëvrasëse është një shqetësim në rritje për këtë grupmoshë.

Sjelljet e marrjes së rrezikut

Shumë sjellje rrezikuese për shëndetin, si përdorimi i substancave ose marrja e rrezikut seksual, fillojnë gjatë adoleshencës. Sjelljet e marrjes së rrezikut mund të jenë një strategji e padobishme për të përballuar shëndetin e dobët mendor dhe mund të ndikojnë rëndë në mirëqenien mendore dhe fizike të një adoleshenti.

Përdorimi i duhanit dhe kanabisit janë shqetësime shtesë.

Kryerja e dhunës është një sjellje rrezikuese që mund të rrisë gjasat për arritje të ulëta arsimore, lëndime, përfshirje në krim ose vdekje.

Promovimi dhe parandalimi

Ndërhyrjet e promovimit dhe parandalimit të shëndetit mendor synojnë të  forcojnë kapacitetin e një individi për të rregulluar emocionet, për të rritur alternativat ndaj sjelljeve të rrezikut, për të ndërtuar elasticitet ndaj situatave dhe fatkeqësive të vështira dhe për të promovuar mjedise sociale dhe rrjete sociale mbështetëse.

Këto programe kërkojnë një qasje në shumë nivele me platforma të ndryshme shpërndarjeje –  për shembull, media dixhitale, mjediset e kujdesit shëndetësor ose social, shkollat ​​ose komuniteti, dhe strategji të ndryshme për të arritur tek adoleshentët, veçanërisht ata më të cenueshëm.

Zbulimi dhe trajtimi i hershëm

Është thelbësore të adresohen nevojat e adoleshentëve me kushte të përcaktuara të shëndetit mendor. Shmangia e institucionalizimit dhe mbi-mjekësimit, dhënia e përparësive të qasjeve jofarmakologjike dhe respektimi i të drejtave të fëmijëve në përputhje me Konventën e Kombeve të Bashkuara për të Drejtat e Fëmijës dhe instrumente të tjera të të drejtave të njeriut janë kyçe për adoleshentët.