Adrian Paci

In his video, Centro di Permanenza Temporanea, the central setting is an airport in San Jose, CA.

A crowd of people moves toward an aircraft boarding staircase, in a silent, stoic manner. They

form a queue while we can observe planes taking off and landing in the background. Slowly, the

stairs fill up with migrant men and women. The people’s faces mirror their yearning for the

fulfilment of a humane life without discrimination and cultural uprooting. The camera slowly circles around the free-standing staircase and, in doing so, elicits a subsequent perplexity: To where is this plane headed? In its title the video Centro di Permanenza Temporanea refers to the Italian name for the temporary camps for immigrants arriving on the Italian coasts illegally and on a weekly basis. 

Linguistically, it offers a paradox of meaning, a tension between a temporary and

permanent existence, a tension that Paci maintains in this film, where men and women wait for a plane traveling nowhere. They remain trapped between the transitory and the fixed, a state that speaks to the dislocation of people migrating across the globe.

Centro di permanenza temporanea 2007

Adrian Paci

16:9 video projection

4’ 32’’

© Adrian Paci

 

Centro di permanenza temporanea 2007

Adrian Paci

16:9 video projection

4’ 32’’

© Adrian Paci

 Përshkrimi: Në videon e tij, Centro di Permanenza Temporanea, skena qendrore është një aeroport në San Jose, CA.

Një turmë njerëzish lëviz drejt shkallës për të hipur në avion, në mënyrë të heshtur dhe stoike. Ata formojnë një radhë ndërsa mund të vëzhgojmë avionët që ngrihen dhe ulen në sfond. Ngadalë, shkallët mbushen me burra dhe gra migrante. Fytyrat e njerëzve pasqyrojnë dëshirën e tyre për një jetë njerëzore pa diskriminim dhe pa humbje të lidhjeve kulturore. Kamera rrotullohet ngadalë rreth shkallës që qëndron pavarur dhe, duke bërë kështu, ngjall një huti të mëvonshme: Kah shkon ky avion? Në titullin e saj, videoja Centro di Permanenza Temporanea i referohet emrit italian për kampet e përkohshme për emigrantët që mbërrijnë ilegalisht në brigjet italiane çdo javë.

Gjuhësisht, ajo ofron një paradoks të kuptimit, një tension midis një ekzistence të përkohshme dhe të përhershme, një tension që Paci e mban në këtë film, ku burra dhe gra presin një avion që nuk shkon askund. Ata mbeten të bllokuar midis kalimtares dhe të përhershmes, një gjendje që flet për shpërnguljen e njerëzve që migrojnë nëpër botë.