Nga fëmijëria te dorëheqja, jeta e Papa Benediktit XVI
Papa Benedikti, i cili ndërroi jetë këtë të shtunë të 31 dhjetorit në moshën 95-vjeçare, ishte papa i parë në 600 vjet që dha dorëheqjen, duke lënë pas një kishë katolike të goditur nga skandalet e abuzimit seksual, të zhytur në keqmenaxhim dhe të polarizuar midis konservatorëve dhe progresistëve. Benedikti ishte Papa i parë gjerman në 1000 vjet, kishte marrëdhënie të mira me pasardhësin e tij, Papa Françeskun, por prania e tij e vazhdueshme brenda Vatikanit pasi ai dha dorëheqjen në 2013 e polarizoi më tej Kishën ideologjikisht. Konservatorët e alarmuar nga lëvizjet progresive të Françeskut e shikonin Benediktin si rojtarin e traditës.
Joseph Ratzinger ishte një teolog i shkëlqyer. Ai konsiderohej një nga intelektualët më të shquar të shekullit të kaluar. Më 19 prill 2005 ai u zgjodh Papë, i 256-ti i Kishës Katolike dhe i shtati me kombësi gjermane, dhe zgjodhi emrin e Benediktit XVI. Ai vinte nga një familje e zakonshme, me baba polic dhe nënë kuzhiniere, të cilës së shpejti iu desh të linte punën për t’iu përkushtuar fëmijëve.
Ai lindi në Bavari më 16 prill 1927. Një teolog i rafinuar, një dijetar i madh, një njeri i turpshëm, dukej se nuk ishte i destinuar për një rol udhëheqës të këtyre përmasave. Që nga ditët e Kongregatës për Doktrinën e Besimit, ai ishte bërë një nga pikat kryesore të referencës për të gjithë Kishën në botë.
Tetë vitet e Papnisë
Kushdo që e njihte nga afër raporton për një aftësi të madhe për të dëgjuar që ai e ruajti edhe në vitet pas heqjes dorë, ku Manastiri Mater Ecclesiae u bë një pikë referimi për të gjithë ata që kërkonin këshilla, një fjalë apo një bekim. Mjeshtër në predikimin edhe për temat më të ndërlikuara, në gati tetë vjet pontifikatë ai takoi miliona njerëz, bëri dhjetëra udhëtime ndërkombëtare dhe në Itali, shkroi disa enciklika me fokus dashurinë dhe shpresën. Ai rifilloi dhe rinovoi doktrinën shoqërore të Kishës, duke e bërë atë më në përputhje me kohët e vështira të botës, midis globalizimit dhe rritjes së varfërisë, relativizmit dhe kalueshmërisë së furishme.
Botimet
Botimet e tij të shumta do të mbeten në historinë e Kishës, duke filluar me “Jezusin e Nazaretit” në disa vëllime. Një portret për të treguar se besimi nuk është një listë ndalimesh, por mbi të gjitha një marrëdhënie miqësie me Zotin. Benedikti XVI, gjatë pontifikatës së tij, ka shtruar temat e varfërisë dhe Afrikës, të rinjtë, ekumenizmin dhe shpalljen e besimit tek botë tani e laicizuar.
Lufta kundër pedofilisë
Ishte i pari që donte të ndërmerrte luftën kundër pedofilisë në Kishë. Ai ishte ende një kardinal kur në vitin 2005, në meditimet e Via Crucis në Koloseum, tha troç: “Sa ndyrësi ka në Kisha, madje edhe midis atyre që, në priftëri, duhet t’i përkasin plotësisht atij!” Ai luftoi energjikisht kundër pedofilisë së klerit, duke detyruar ndryshimin e kursit të vetëdijes, normave dhe qëndrimeve të Kishës ndaj priftërinjve pedofilë.
Vitet e rinisë
Duke u kthyer në origjinën e tij, pas viteve të tij të para në Marktl, ai e kaloi adoleshencën e tij në Traunstein; në muajt e fundit të Luftës së Dytë Botërore ishte thirrur në shërbimin ndihmës kundërajror, ndërkohë që ishte ex officio anëtar i Rinisë Hitleriane. Një shënim që i kushtoi shumë akuza dhe kritika, pavarësisht se ishte një kusht “normal” për Gjermaninë në ato vite të vështira.
Kur u bë prift
Pasi u bë prift më 29 qershor 1951, ai më pas mori një doktoraturë në teologji me një tezë mbi Shën Agustinin dhe iu mundësua të jepte mësim me një vepër mbi Shën Bonaventurën. Ka dhënë mësim në universitete të ndryshme në Gjermani: në Freising, Bonn, Muenster, Tübingen dhe Regensburg. Ai ishte gjithashtu ndër ekspertët që punonin përkrah peshkopëve në Këshillin e Dytë të Vatikanit.
Në 1977 Pali VI e emëroi atë kryepeshkop të Monakos dhe më 27 qershor e caktoi atë kardinal. Mori pjesë në konklavat të cilat në ’78 zgjodhën Papa Luçianin dhe Papa Vojtilën. Në vitin 1981 Gjon Pali II e emëroi atë Prefekt të Kongregatës për Doktrinën e Besimit. Ishte kryetar i komisionit për përgatitjen e Katekizmit të Kishës Katolike, prodekan dhe më pas dekan i kardinalëve.
Gafat
Një konservator i pakompromis në çështjet sociale dhe teologjike, ai i antagonizoi myslimanët duke u dukur se sugjeronte se Islami ishte në thelb i dhunshëm dhe zemëroi hebrenjtë duke rehabilituar një mohues të Holokaustit. Gafat dhe hapat e gabuar arritën kulmin në vitin 2012, kur dokumentet e zbuluara zbuluan korrupsionin, intrigat dhe grindjet brenda Vatikanit. Çështja “Vatileaks” rezultoi me arrestimin e shërbyesit të tij, Paolo Gabriele, i cili u dënua për dorëzimin e dokumenteve sekrete tek një gazetar. Benedikti më vonë e fali atë.
Zgjedhja dhe heqja dorë
Ai u zgjodh Papë më 19 prill 2005, në votimin e katërt. Më 11 shkurt 2013 erdhi vendimi i befasishëm, i shpallur në latinisht, për t’u larguar nga Papati. Ratzinger ishte papa i tetë që hoqi dorë nga shërbesa Petrine, po të marrim parasysh rastet e Klementit I, Pontianit, Silveriusit, Benediktit IX, Gregorit VI, Celestine V dhe Gregori XII, sipas kemi burimeve të besueshme historike./A2CNN
