Kujtohet në Zagreb Familja e Vrarë Serbe

Lidhja Antifashiste e Kroacisë të mërkurën përkujtoi përvjetorin e vrasjes së tre anëtarëve të familjes Zec në malin Medvednica mbi Zagreb, ku ata u vranë gjatë luftës në dhjetor 1991.

Aktivistë dhe një përfaqësues i qytetit të Zagrebit vendosën kurora me lule te pemët në vendin ku dikur ishte një shtëpizë mali, pranë vendit të vrasjeve.

Një batalion i policisë kroate erdhi në shtëpinë e familjes gjatë natës, duke vrarë Mihajlo Zec dhe arrestuar gruan e tij Marija dhe vajzën 12-vjeçare Aleksandra, më pas i çoi në një shtëpizë bosh në mal dhe i vranë ato.

Dy fëmijët e tjerë të familjes nuk u morën nga shtëpia e tyre dhe mbijetuan.

Pesë autorët u arrestuan shumë shpejt dhe rrëfyen krimin, por nuk u dënuan kurrë për shkak të parregullsive procedurale gjatë gjykimit.

Ata ishin anëtarë të një njësie të njohur gjerësisht si “Mercepovci” (djemtë e Mercepit), të quajtur kështu sipas emrit të komandantit të saj jozyrtar Tomislav Mercep, i cili u dënua me pesë vjet e gjysmë burg për krime lufte në maj.

Kryetari i Lidhjes Antifashiste, veterani dhe aktivisti i të drejtave të njeriut Zoran Pusiq,tha se fakti që detajet e krimit ishin të mirënjohura, por askush nuk ishte dënuar ishte e turpshme.

“Ndërsa vrasja ishte një tragjedi e madhe për familjen, ajo që pasoi ishte një tragjedi shumë e madhe dhe turp për shtetin kroat,” tha Pusiq në përkujtimore.

“Ky turp i vazhdueshëm për shtetin përfshinte procedurat ligjore që pasuan vrasjen e tyre dhe përfaqëson një turp për policinë dhe politikanët që ishin në pushtet në atë moment,” shtoi ai.

Pusiq kritikoi shtetin që e shpërbleu një nga autorët e dyshuar të krimit.

Një nga të akuzuarit, Sinisa Rimaq, më vonë u punësua si truprojë personale e ministrit të mbrojtjes Gojko Susak në vitin 1990 dhe u dekorua edhe nga presidenti Franjo Tuxhman në vitin 1995 për heroizëm të kohës së luftës.

Aneta Laliç nga OJQ-ja Këshilli Kombëtar Serb e krahasoi vrasjen e familjes Zec me vrasjen e e familjes kroate Cengiç nga paraushtarakët serbë në komunën Ervenik në janar të vitit 1992.

“Kujtimi i familjeve Zec dhe Cengiç duhet të jetë një kujtim i anti-luftës dhe prandaj ne do të përqendrohemi te viktimat civile të luftës, duke lënë pas kujtimet e fitoreve dhe mposhtjeve,” tha ajo.

Teologu dhe aktivisti Drago Pilsel tha ndërkohë se ishte “një turp që nuk ka asnjë rrugë apo shesh me emrin e Aleksandra Zec”.

Një nismë për të emërtuar një park në Zagreb me emrin e familjes Zec u shty në vitin 2014, por administrata e qytetit e kundërshtoi atë vitin e kaluar.

Vrasja e familjes Zec mbeti një temë tepër e diskutuar në shoqërinë kroate.

Një raport në emisionin “TV Calendar” në radiotelevizionin publik kroat të mërkurën përshkroi rrethanat e krimit dhe tha se sistemi gjyqësor ka dështuar në ndjekjen penale të autorëve, por u shpreh se rasti ishte” fryrë” nga mediat.

“Ky rast tragjik po ekzagjerohet nga media në atë masë që ajo errëson faktin se, përveç Aleksandra Zec, më shumë se 400 fëmijë u vranë gjatë agresionit të Serbisë së Madhe dhe se askush nuk është përgjigjur kurrë as për këtë,” thuhej në raport.

Ka pasur gjithashtu reagime negative kur drejtori i teatrit Oliver Frljiç vuri në skenë një vepër të titulluar “Aleksandra Zec” në prill të vitit 2014. Në vepër, aktorët lexojnë dëshmitë që autorët e dyshuar dhanë në polici pas arrestimit të tyre.