Kina, shteti më i shtrenjtë në botë për rritjen e fëmijëve
Të kesh fëmijë është e shtrenjtë, pavarësisht se ku jetoni në botë. Por, derisa Amerika e gjen veten në mes të shkallës së kostos, Kina është bërë një nga vendet më të shtrenjta për të rritur fëmijë, raporton CNN.
Koreja e Jugut kryeson listën e vendeve më të shtrenjta për të rritur një fëmijë nga lindja deri në moshën 18 vjeç, e matur si përqindje e Prodhimit të Brendshëm Bruto, sipas hulumtimit nga Jefferies (JEF), i cili përdori të dhëna nga Kërkimi i Popullsisë Yuwa.
GDP është matja më e gjerë e aktivitetit ekonomik të një vendi.
Kina vjen e dyta, e ndjekur nga Italia, kurse Shtetet e Bashkuara janë të vendosura në mes të 14 vendeve më të shtrenjta, midis Gjermanisë dhe Japonisë.
Megjithatë, për sa i përket shumës absolute të parave të shpenzuara, Kina është një nga vendet më të lira për të pasur fëmijë.
Por gjithçka është relative: “Nëse më pas i rregullojmë ato të dhëna me përqindjen e të ardhurave mesatare të disponueshme, Kina bëhet vendi më i shtrenjtë për të rritur fëmijë,” thanë studiuesit e Jefferies.
Pra, çfarë e bën kaq të kushtueshme rritjen e fëmijëve në Lindjen e Largët?
Një pjesë e madhe e saj është kostoja e arsimit dhe kostoja dhe disponueshmëria e kujdesit kur fëmija është në vitet e tij të hershme.
Shërbimet parashkollore në Kinë kanë qenë kryesisht private deri vonë, sipas Jefferies.
Duhen më shumë se 75,000 dollarë për të rritur një fëmijë deri në moshën 18 vjeç në Kinë, dhe 22,000 dollarë të tjera për ta kaluar atë në universitet, raporton CNN.
Ndonëse kjo tingëllon si shkollim shumë më i lirë sesa mund të përballen studentët në Shtetet e Bashkuara, ka një ndryshim kryesor.
“Në shumë vende të tjera perëndimore, një kredi studentore e dhënë nga shteti është më e zakonshme dhe barra hiqet nga prindërit dhe transferohet te vetë fëmijët”, thanë analistët e Jefferies.
Në Amerikë, për shembull, 55% e studentëve universitarë u diplomuan me borxhe në vitin akademik 2019-2020, sipas të dhënave nga Bordi i Kolegjit.
Çfarë mund të bëjë qeveria
Ligjvënësit kanë shumë opsione për të ulur koston e lindjes së fëmijëve, duke përfshirë subvencionimin e kujdesit ndaj fëmijëve për të kufizuar hendekun midis njerëzve në klasa të ndryshme të të ardhurave.
Pekini tashmë po ndërhyn për ta bërë më të arritshëm mësimin pas shkollës. Analistët e Jefferies mendojnë se në listë mund të jetë edhe kostoja e çerdhes dhe kopshtit.
“Ne e kuptojmë se qeveria po kërkon që ose shteti të ofrojë këto shërbime dhe/ose të rregullojë çmimin e shërbimeve private”, thanë ata.
Qeveria e Kinës njoftoi në planin e saj aktual pesë-vjeçar se synon të rrisë numrin e vendeve të çerdheve për fëmijët nën tre vjeç në 4.5 për 1000 njerëz deri në vitin 2025 – dy herë e gjysmë se shuma aktuale prej 1.8 për 1000. Për momentin, ka 42 milionë fëmijë kinezë nën moshën tre vjeç. Prindërit e një të tretës së tyre duan që ata të shkojnë në çerdhe, por vetëm 5.5% mund ta bëjnë këtë, zbuloi raporti Jefferies.
Më shumë pasuri është e barabartë me më pak fëmijë
Normat e lindjeve në vendet më të pasura priren të jenë më të ulëta se në vendet në zhvillim. Ky njihet si një “paradoks demografik-ekonomik” që do të thotë se ata me më shumë mjete zgjedhin të kenë më pak fëmijë sesa njerëzit me të ardhura më të ulëta.
“Ndërsa Kina zhvillohet ekonomikisht, është shumë e mundur që ajo të bjerë në paradoksin demografik-ekonomik ashtu si shumë vende të tjera të zhvilluara, dhe shkalla e lindjeve mund të bjerë në një nivel më të ulët se sa prisnin shumë,” thanë analistët e Jefferies.
Edhe tani, çiftet kineze hezitojnë të kenë më shumë se një fëmijë për shkak të kostos së lartë të rritjes së tyre. Ndërsa, çiftet në vendet perëndimore duket se duan dy deri në tre fëmijë, por shifrat janë më të ulëta në Lindje.
Për më tepër, numri i martesave po bie gjithashtu. Në kulturat aziatike, të kesh fëmijë jashtë martese është shumë më e pazakontë në krahasim me Perëndimin.
Tendencat demografike si normat e lindjeve ndikojnë në bizneset dhe ekonominë e një vendi. Popullsitë në plakje kanë vështirësi të mbajnë në hap me sistemet e tyre të mirëqenies, duke përfshirë sigurimet shoqërore dhe pensionet publike, pasi popullsia e punës bie. Me kalimin e kohës, kjo mund të rrisë nevojën për gjëra të tilla si automatizimi për të zëvendësuar punëtorët që mungojnë.
A nalistët e Jefferies thonë se tendencat demografike prekin gjithashtu kompanitë dhe aksionet.
“Ne presim të shohim një shtytje të vazhdueshme dhe domethënëse për të ulur koston e rritjes së fëmijëve globalisht dhe më konkretisht në Kinë”, thanë ata.
Dhe sipas tyre, kjo mund të përfshijë lehtësime tatimore, dhënie parash dhe subvencione./CNN
