Fadil Rama viziton 92 vjeçaren Vladica Diçiç dy herë në javë për t’ia ofruar ndihmën që i nevojitet shumë. Foto: Al Jazeera Balkans

92 vjeçarja serbe jeton e vetmuar në një fshat në Kosovë, një shqiptar kujdeset për të

Për një kohë të gjatë, rruga që të çon në fshatin e braktisur të Vagnes në lindje të Kosovës është përdorur vetëm nga Fadil Rama, raporton Al Jazeera.

Dy herë në javë, ai udhëton me makinë nga fshati i tij i afërt, Strezovc, dy kilometra larg, për të mbështetur Vladica Diçiç, një grua e rrezikuar 92-vjeçare dhe e vetmja banore e Vagnes.

Gjesti simbolizon kohezionin – Rama është shqiptar dhe Diçiç është serbe.

Tensionet dhe paragjykimet ndëretnike nuk kanë penguar që marrëdhëniet e tyre të zhvillohen.

“Unë po shkoj te një grua e moshuar serbe, e quajtur Vladica për t’i dhënë ushqimin e saj,” thotë Rama për Al Jazeera.

Fshati Vagnes, ku mbetet një kishë piktoreske ortodokse, është shkretëtirë që nga fillimi i viteve 2000.

Kur fshati ishte i populluar, ai ishte një vend i qetë, me rreth 20 vetë.

Vizita e fundit e Ramës ishte tre ditë më parë. Sa herë që i afrohet shtëpisë së saj, ai ka frikë nga më e keqja dhe shpreson për më të mirën.

Ndërsa, Rama shtron ushqimin që e solli në tryezën e saj, bukën, supën, bananet dhe disa ëmbëlsira halva, Diçiç e tregon me falënderime.

“Zoti e ndihmoftë, ai më viziton mua. Unë nuk dua ta ndaj nga djemtë e mi. Djemtë e mi janë Djoka dhe Slobodan, dhe (ai) është i treti im,” tha ajo.

“Ju e shihni (falë Zotit) ju jeni i treti im. Më sillni gjithçka”.

Djali i saj Slobodan, gruaja e të cilit nuk është mirë, jeton në Kamenicë – rreth 20 minuta larg me makinë, ndërsa Gjoka u shpërngul në Serbi.

Komuna e Kamenicës i siguroi familjes strehim social, por Diçiç refuzoi të linte shtëpinë ku e kishte kaluar jetën, kështu që mbeti vetëm në fshat.

“Nuk është askush këtu,” tha ajo.

“Unë po largohem por do vij përsëri, mirupafshim”, thotë Rama. “Mos qaj, do të vij, mos ki frikë nga asgjë”.

Pas tri ditësh, Rama do të kthehet në këtë fshat të braktisur.

“Faleminderit shumë për ardhjen. Faleminderit Zotit”, thotë Diçiç, pa mundur të mbajë lotët në sytë e saj.