Dua Lipa

Dua Lipa: Duhet të bëheni prej çeliku që fjalët të mos ju ndikojnë

Dy vjet pasi “New Rules” e bëri atë një yll global, këngëtarja me origjinë kosovare që jeton në Mbretërinë e Bashkuar, Dua Lipa është rikthyer me një album me përsosmëri të dukshme disco pop – dhe shumë për të thënë për seksin, politikën dhe natën e saj në një klub stiptizmi me Lizzo.

The Guardian ia ka kushtuar një profil Lipës që sapo ka lansuar albumin e ri.

Dua Lipa dinte dy gjëra para se të fillonte vijimin e debutimit masiv të vetë titulluar në vitin 2017: Do ta quante ‘Future Nostalgia’, dhe do ishte një “album argëtues dhe që të bën të kërcesh dhe të bën ta largosh botën e jashtme”, thotë ajo. Pak albume kanë përmbushur qëllimin e synuar më shpejtë. Future Nostalgia ishte planifikuar të dalë sot, por një publikim online e solli më herët në të premtën e parë të izolimit të Britanisë.

Lipa nuk ishte e sigurtë nëse duhej ta publikonte gjatë pandemisë, por me saktësi arriti në përfundimin se himnet e saj të shkëlqyera me disko- në llojin që i shndërrojnë pllakat e kuzhinës në një studio të improvizuar 54- mund të shkëpusë fansat nga lajmet.

Në fund të fundit, një ditë me intervista në radio dhe kongrese të pandërprera e ndaluan 24 vjeqaren nga stresi kur bënte shëtitjen e saj të përditshme të sanksionuar nga qeveria. Ne FaceTime në mbrëmjen e hershme të ditëlindjes së parakohshme të Future Nostalgia, Lipa e lehtësuar në një gjemper të Christofer Kane “Techno Sexual”, flokë të lidhura më një shkop, me sy të pastër.

Si të gjithë ajo ka qenë e izoluar, duke ngrënë patate të skuqura dhe duke shikuar Tiger King. Ndryshe nga të gjithë  ajo po e bënë atë në një Airbnb prej pelushi ( Londra e saj që u përmbyt) me të dashurin e saj model Anëar Hadid( vëllai i modeleve Gigi dhe Bella). Më vonë, ajo do bëjë një thirrje për të “pirë dhe kërcyer përmes telefonit”.

Edhe pse Lipa tha se sot ndihet si për Krishtlindje, prapë është një arritje antiklimatike për një album që industria muzike Britaneze ka qenë duke e përkrahur.

Suksesi i saj nuk i përket askujt me emrin Sheeran ose Adele i lindur pa marrëzi si Britney dhe idolit të saj Pink, Lipa ishte artistja femër më e transmetuar në botë në vitin 2017.

Një vit më vonë ajo u bë artistja e parë femër solo që morri pesë nominime Brits( dy i fitoi), dhe femra më e re që arriti 1 miliardë klikime në youtube me videon New Rules, kënga që e shndërroi nga një udhëtare në një superyll. Këtë janar ajo arriti 2 miliardë.

Suksesi krijon liri dhe presion, thotë Lipa. Në 11 këngë, prirja e përqendruar në Future Nostalgia u jep prirje pop-ve për albumin e fryrë dhe të përhapur të basteve që përpiqen të kënaqin të gjithë të ardhurit. Por qëllimi i saj fillestar për albumin ishte – të argëtohej dhe të injoronte botën –  ky erdhi pasi kritikat në internet kërcënuan se do t’i heqin vlerat e saj vetanake. “Njerëzit pothuajse më bënë të ndihem keq për arritjet e mia, ose nuk më lejuan të ndjehem krenare për gjërat që kam bërë sepse ata më bënë të ndjehesha sikur isha pothuajse e padenjë për ta,” thotë ajo. “Edhe pse e di që kam punuar shumë dhe kam bërë aq shumë nga puna, shfaqjet dhe prapaskenat.”

Këtu ka dy fjalë kyçe, e para është pothuajse “pothuajse”: Lipa është e padurueshme, nuk i jepet cenueshmërisë, ose të paktën të mos i tregojë ato. E dyta është “puna”: Prindërit e Lipës janë emigrantë myslimanë kosovarë dhe boshnjakë që ikën nga Kosova e shkatërruar nga lufta për në Mbretërinë e Bashkuar në 1992. Ajo lindi në 1995 dhe jetoi në Londër derisa familja u kthye në Prishtinë kur ishte 10. Në moshën 15 vjeqe , ajo u kthye për të ndjekur ëndërrën për një pop star, duke bindur prindërit e saj se do të kishte një shans më të mirë për të hyrë në një universitet britanik nëse mbaronte shkollën këtu. Aty ku shumica e fëmijëve do të shkonin, Lipa startoi me një (faqe në Instagram për Girls Collective, një agjenci talentesh DIY që ajo filloi me pesë miq, është akoma live). Një lidhje çoi në një tjetër dhe ajo nënshkroi së pari me ekipin drejtues të Lana Del Rey, pastaj me Warner Music.

U deshën dy vjet nga publikimi i këngës së saj të parë, New Love – duke treguar vokalin e saj të markës tregtare dhe të shfuqizonte MO – në albumin e saj të parë. Kjo e fundit u vonua vazhdimisht, Lipa është një studim kryesor se si karriera e popit ndërtohet ngadalë dhe evoluon publikisht në epokën e transmetimit – dhe si dëshmi e gjallë e “përshtatshmërisë” që ajo admiroi te prindërit e saj. “Me çdo këngë, vrulli po ndërtohej, por vetëm copa të vogla,” thotë ajo. “Unë po bëja gjëra të reja, po mësoja atë që pritej nga unë, si të jem para një aparati fotografik, si ta përmirësosh performancën e fundit.”

Por beqaret e saj nuk po rendisnin mirë. Në kohën kur ajo lëshoi ​​dy bashkëpunime të njëpasnjëshme – stabilizatorët modernë të pop – fansat u shqetësuan se ajo ishte e destinuar për pirgun e popit. Pastaj ajo lëshoi ​​videon tek New Rules, “dhe ishte si karburant rakete”, thotë ajo, një ëndërr femërore e ëndrrave të gjumit dhe klasike e çastit.

Duke reflektuar lojën e gjatë të popit, Lipa fitoi Grammy për artisten më të mirë të re në vitin 2019. Reagimi filloi. “Njerëzit janë si:‘ Ajo është duke gëzuar qmimin për artisten e re më të mirë për kaq kohë dhe nuk e meriton atë, blah blah blah, “” kujton ajo. “Ka pasur raste që unë mendoja se njerëzit do të thoshin kaq shumë, saqë kur dikush më njohu dhe më tha:” Me të vërtetë më pëlqen muzika jote “, do të isha si:” O Zoti , jo ​​të gjithë më urrejnë! “” Ajo thotë këtë me melodramë e vetëdijshme, megjithëse i bën jehonë ndjenjave të fundit nga Billie Eilish dhe Britney Spears: sa e turpshme duhet të  jetë ndjenja kur sheh  punën tuaj të vështirë të djegur nga urrejtja.

Lipa shpreson se lëvizja #BeKind e shkaktuar nga vdekja e Caroline Flack mund të përmirësojë ligjërimin në internet. “Vëzhgimi jo vetëm në mediat sociale, por në media, veçanërisht ndaj grave, është kaq i fortë dhe i pasaktë dhe me të vërtetë duke u përpjekur të krijojë një rritje të njerëzve,” thotë ajo. “Tabloidët e dinë shumë mirë se çfarë bëjnë, dhe kjo prek me të vërtetë të gjithë. Ju duhet të bëheni prej çeliku për të mos lejuar që fjalët t’ju marrin. Sot është aq e trishtueshme sa duhet të mësojmë mësime nga vdekja e dikujt. ”

Por atëherë, mbase jemi larg, kur, siç thotë Lipa, “udhëheqës të caktuar po nxisin racizëm dhe pothuajse e bëjnë atë të pranueshëm që njerëzit të jenë racistë dhe të trajtojnë njerëzit në mënyra shumë të kota dhe të neveritshme”. Partitë politike britanike “absolutisht” po mbjellin një ndarje të tillë, thotë ajo. “Ju keni njerëz si Nigel Farage, i cili është shumë racist dhe është tronditës, dhe ka njerëz që rrahin rreth e rrotull. Ata janë racistë – por është një mendje e tillë – ata kanë shumë njerëz të mashtruar. ”

Lipa është jashtëzakonisht specifike për politikën për një yll  të shtatit të saj. Nuk është vetëm “vota”, por është “vota e Punës”, ose “vota Bernie”, ose “F..k THE PATRIARCHY’ .Ajo i krediton prindërit e saj për zërin e saj, duke thënë se ajo ishte rritur “me të vërtetë liberale”. Ajo është më e shqetësuar për politikën e emigracionit në Mbretërinë e Bashkuar pas Brexit-it. Sikur të ekzistonte në vitet ’90, ajo mendon se do të ndalonte Lipën të iknin nga Kosova (ku mamaja e saj ishte avokate, babai i saj një dentist në trajnim) për në Mbretërinë e Bashkuar, ku ata punuan si kamerierë dhe studionin për karriera të reja.

“Më shqetëson se ndoshta disa nga gjeneratat e reja të refugjatëve nuk kanë në të vërtetë të njëjtat mundësi që më dhanë për shkak të fatit – ose për fat të keq – që prindërit e mi u transferuan në Londër dhe unë linda këtu “thotë ajo. Nëse Britania e pas-Brexitit ende i ofron ato mundësi, “ne do të shohim se si funksionon gjithçka”, thotë ajo me kujdes. Brexit ka acaruar: “Duke qenë nga Kosova, unë e di se çfarë do të thotë që ata të jenë pjesë e BE-së dhe të pranohen.”

Kundërvajtësit e Popullit pëlqejnë të theksojnë se është një industri ku artistët përputhen me konventat. Sipas fjalëve të pavdekshme të Eilish: Lipa është një operatore e cila e kuptoi që ajo duhej të luante një lojë të caktuar për të arritur në pikën ku mund të ishte vetë. (Shkalla e konvertimit të ambicies së saj.) Lipa u befasua nga nën-njohja e talentit femëror në Britanikët e këtij viti – prova, thanë kritikët, për paaftësinë e industrisë britanike për të zhvilluar talentin e femrës – por ajo është pragmatike në lidhje me atë që mund të duket si një sistem ushqyes konservator, ku aktet e reja shpifin beqaret dhe pranojnë çdo bashkëpunim të mundshëm. “Artistët që tashmë dihen mirë marrin dorën e sipërme, kështu që ju duhet të merrni në ato listat e dëgjimit sa më shumë që të jetë e mundur për t’u dëgjuar,” thotë ajo.

Pas suksesit të Lipës, një sistem i tillë ushqyesish dukej se po merrte akte të reja femrash për të bërë versionin e tyre të Rregullave të Reja: Mabel’s Don’t Call Me Up, Ella Eyre dhe Miqtë e Anne-Marie për të përmendur vetëm tre. (Rastësisht, Rregulla e Re është e vetmja nga këngët e Lipës që ajo nuk ka patur dorë në shkrim.)

Nostalgjia e Ardhshme përfundon me baladën e saj të vetme, Boys will be boys, ku kori i fëmijëve mbështet Lipën duke kënduar se si vajzat rriten më shpejt në një botë të dhunës mashkullore. Ajo dëshironte të bënte diçka që ndjehej si në momentin kur dritat ndizen në fund të një feste, “kështu që pothuajse do të mbaronte pak papritmas dhe ndoshta do t’ju bëjë të ndiheni të parehatshëm”. Ajo është rritur më pak akomoduese, një dinamikë që ajo e trajtoi në jetën reale në janar, kur mori pjesë në festën e Lizzo pas Grammys në një klub stiptizmi në LA. Pasi u filmuan duke hedhur para tek valltarët me Rosalía, Lipa u akuzua për shfrytëzim të grave, duke ndezur hashtag #dualipaisoverparty ku përdoruesit u kënaqën në “anulimin” e saj.

Lipa – e cili nuk shkruan më në Twitter – nuk u përgjigj. “Nuk më pëlqen të kërkoj falje nëse nuk besoj se duhet të kërkoj falje për diçka,” thotë ajo tani. “Unë besoj në mbështetjen e grave në të gjitha fushat e punës. Asgjë në atë festë nuk ishte poshtëruese; të gjithë ishin thjesht duke vallëzuar dhe duke u argëtuar. ” Në kulturën tonë gjoja të shkolluar në lidhje me punën e seksit, ajo u befasua nga përgjigjja e kujdesshme. “Kjo është diçka për të cilën duhet të punojmë të gjithë,” thotë ajo. “Jo çdo punonjës seksi detyrohet të bëjë diçka që nuk do të bëjë. Unë mendoj se shumë nga gratë e panë atë vërtet të fuqishme dhe me të vërtetë u pëlqen të kërcejnë. ”

Puna e grave është gjithmonë e minuar, thotë Lipa. “Ne të gjitha duhet të punojmë pak më shumë për t’u marrë seriozisht, por nuk është diçka që ne nuk jemi mësuar ta bëjmë,” thotë ajo, duke rrokullisur sytë dhe duke qarë. Ajo me sa duket e ka përshkruar Nostalgjinë e Ardhme si “argëtuese” edhe pse ajo e di se janë pikërisht kritikët që i përdorin kritikët për ta rrahur atë; që gratë në pop gjykohen vetëm si “autentike” kur luajnë piano. “Koha tregon gjithmonë,” tha ajo. “Dhe ndërkohë, unë do të punoj vetëm që njerëzit të më marrin seriozisht.”

Përktheu- Ardita Zeqiri