Serbëve të Kosovës u Mohohet Liria Politike
Vetëm kur mund të mendoni se nuk është më e nevojshme të flitet për lirinë e fjalës dhe lirinë e shprehjes në Europën e shekullit 21, Ballkani është gjithmonë aty për t’ju bindur ndryshe. Çdo herë që imagjinojmë madje se kemi bërë një hap përpara drejt miratimit të standardeve evropiane, politikanët tanë, ose të paktën ngjarjet në jetën tonë të përditshme, dëshmojnë se rruga e Ballkanit drejt pranimit në BE mbetet e gjatë.
Duke folur për lirinë e shtypit, kryeministrja serbe, Ana Brnabiç tha se ka mungesë të gazetarisë së paanshme dhe shumë pak gazetarë objektivë në Serbi. Megjithatë, ajo tha se kjo është “në rregull” me të, dhe se nuk dëshiron të përfshihet në punën e medias.
Në momentin aktual social-politik, gjatë të cilit vendi po përpiqet të bëhet një shtet anëtar i BE-së dhe ku pothuajse çdo javë disa media mbyllen kur përpiqen të paraqesin diçka që madje mund të quhet kritikë ndaj qeverisë, dhe deklarata e kryeministres “është në rregull për mua” është më së paku problematike.
Nga ana tjetër, situata në Kosovë nuk është më e mirë. Kryeredaktori i Insajderit, Vehbi Kajtazi, u sulmua vetëm ditë më parë. Kjo është edhe një përpjekje tjetër për të frenuar lirinë e shtypit dhe lirinë e shprehjes.
Zgjedhjet lokale do të mbahen në Kosovë këtë fundjavë. Duke parë fushatën deri në këtë pikë, mund të themi se ishte gjithçka e drejtë për të gjithë pjesëmarrësit dhe kandidatët për kuvendet komunale, të paktën në Kosovën e veriut.
Një ndërprerje që ka ndodhur kohët e fundit gjatë një emisioni të transmetuar në transmetuesin privat CD KiM nga Zveçani, është treguesi më i mirë i mungesës së lirisë së shtypit në veri. Ajo që është e rëndësishme është që transmetimi i këtij operatori nuk është ndërprerë gjatë ndonjë emisioni dosido, por gjatë një emisioni që prezantoi kandidatët për kryetar komune për katër komunat e veriut të Kosovës. Ndoshta edhe më e rëndësishme, asnjë përfaqësues i Listës Serbe nuk mori pjesë në këtë emision, kandidatët në program ishin Dragisha Miloviq, nga “Iniciativa Qytetare për Zveçanin Tonë”, Oliver Ivanoviq, nga “Iniciativa Qytetare SDP”, Dragan Jablanoviç nga “Partia e Serbëve të Kosovës” dhe Slavisa Bisevac nga “Iniciativa Qytetare për Zubin Potokun”. Pasi emisioni filloi, transmetimi u ndërpre, meqë kabllo që lidhë stacionin televiziv me transmetuesin ishte prerë fizikisht në vende të shumta, disa kilometra larg nga stacioni televiziv.
Duke marrë parasysh rrethanat në të cilat u zhvillua kjo fushatë, fakti që Serbia pretendon se ka vetëm një listë të vërtetë serbe dhe se Marko Gjuriq thotë se serbët do të tubohen rreth “Listës Srpska” sepse është një projekt kombëtar, ne nuk mund të bëjmë asgjë tjetër, por të konstatojmë se kjo është edhe një përpjekje tjetër për të shtypur lirinë e zgjedhjes, këtë herë duke ndërprerë një emision në të cilin çdokush që nuk është anëtar i “Listës Srpska” paraqet platformën e tyre.
Një tregues tjetër se si liria e zgjedhjes është zvogëluar në minimum është një video promovuese e një prej kandidatëve për kryetarin e komunës së Leposaviqit, e cila këshillon qytetarët se si të votojnë. Në videon e publikuar nga partia politike lokale “Drejtësia Kombëtare”, njerëzit janë të ftuar të votojnë sipas vetëdijes së tyre dhe jo që të votojnë sipas urdhërave nga “lart”. Udhëzime të mëtejshme jepen në atë se çfarë duhet të bëhet nëse puna e tyre është në rrezik apo nëse dikush i pyet ata për dëshmi se për kë kanë votuar. Se politikani ndjeu nevojën për të prodhuar një video të tillë, ilustron qartë se sa i thellë është presioni dhe kërcënimi i votuesve në veri.
Në të ardhmen, kur të kthehemi prapa dhe të pyesim veten se si jemi bërë pjesë e kësaj errësirë mediale dhe mungesës së plotë së lirisë së zgjedhjes, përgjigjja nuk do të qëndrojë askund tjetër, përveç te politikanët që ne votuam. Kjo është arsyeja pse çështja se kë do të votojnë serbët e Kosovës më 22 tetor është kaq e rëndësishme. Ne duhet të përqendrohemi me të vërtetë në mënyrën se si jetojmë në shekullin e 21-diku mes dy vendeve që synojnë të bëhen shtete anëtare të BE-së, por ku të drejtat tona shkelen çdo ditë.
Ne nuk kemi liri të zgjedhim përfaqësuesit tanë sepse na pengon të bëjmë zgjedhjet tona. Na mohohet e drejta për të dëgjuar një mendim tjetër. Edhe nëse mendojmë ndryshe, nuk kemi lirinë për të folur, sepse kjo mund të përcaktojë fatin tonë dhe ndoshta të çojë në marrjen e detyrës. Kjo është e ashtuquajtura demokraci në të cilën serbët e Kosovës e gjejnë veten sot.
Ky Opinion fillimisht është botuar në Prishtina Insight.
Mendimet e shprehura në seksionin e opinioneve janë vetëm të autorëve dhe nuk reflektojnë domosdoshmërisht pikëpamjet e BIRN.
