Inteligjenca Artificiale mund t'i ndalojë miliona njerëz të mos i nënshtrohen urisë deri në vitin 2030

Kërkimet e bëra kanë zbuluar se përdorimi i nanoteknologjisë dhe inteligjencës artificiale (IA) në bujqësi mund të ofrojë një zgjidhje praktike për sfidat që kërcënojnë sigurinë globale të ushqimit.

Studimi, i kryer nga studiuesit në Universitetin e Mbretërisë së Bashkuar të Birmingham, bën të ditur se si “bujqësia precize” do t’i lejojë fermerët të përgjigjen në kohë reale ndaj ndryshimeve në rritjen e të korrave duke përdorur teknologjinë, shkruan Euronews.

“Bujqësia precize” i referohet metodave të bujqësisë që matin dhe i përgjigjen ndryshueshmërisë së të korrave, duke lejuar menaxhimin e tokës me qëllim optimizimin e efikasitetit dhe zvogëlimin e mbeturinave.

Në këtë rast, IA dhe nanoteknologjia mund të përdoren për të ndihmuar që edhe të korrat edhe toka të japin rendimente më të mira.

Ndryshimi klimatik, rritja e popullsisë, kërkesat konkurruese në tokë për prodhimin e biokarburanteve dhe rënia e cilësisë së tokës e kanë bërë gjithnjë e më të vështirë ushqimin e qytetarëve globalisht.

Sfidat për sigurinë globale të ushqimit

Kombet e Bashkuara vlerësojnë se 840 milionë njerëz do të preken nga uria deri në vitin 2030. Si përgjigje, studiuesit kanë zhvilluar një udhërrëfyes që kombinon bujqësinë e mençur me IA dhe mësimin makinerik që mund të ndihmojë në uljen e këtij numri.

Pothuajse nëntë për qind e popullsisë së planetit aktualisht është e uritur.

“Gjetja e zgjidhjeve të qëndrueshme bujqësore për këtë problem kërkon që ne të ndërmarrim qasje të reja të guximshme dhe të integrojmë njohuri nga fusha të ndryshme, të tilla si shkenca e materialeve dhe informatika”, thotë bashkautori i studimit, Iseult Lynch.

Bujqësia precize, duke përdorur nanoteknologjinë dhe inteligjencën artificiale, ofron mundësi emocionuese për prodhimin e qëndrueshëm të ushqimit. Ne mund të ndërlidhim modelet ekzistuese për çiklizmin e lëndëve ushqyese dhe produktivitetin e të korrave me qasjet nanoinformatike për të ndihmuar të korrat dhe tokën të performojnë më mirë – të sigurt, të qëndrueshëm dhe me përgjegjësi”.

Motivimi kryesor për inovacion në teknologjinë bujqësore është nevoja aktuale për ta ushqyer popullatën globale në rritje me një zonë në harxhim të tokës në dispozicion për përdorim bujqësor duke e ruajtur shëndetin e tokës dhe duke e mbrojtur cilësinë e mjedisit.

Uji gjithashtu luan një rol kryesor në sfidat në bujqësi për momentin. Duke vendosur miliona më shumë njerëz në rrezik të urisë akute, pandemia COVID-19 ka vendosur bazat për një vit kryesor të rimendimit të të gjithë sistemit prapa ushqimit dhe të ushqyerit. Megjithatë, ne jemi jashtë mundësisë për të përmbushur qëllimin për të siguruar ujë dhe kanalizime për të gjithë deri në vitin 2030, siç përcaktohet në Objektivat e Zhvillimit të Qëndrueshëm 6 të Kombeve të Bashkuara, me shumë burime uji që janë bërë më të pasigurta, më të ndotura ose të dyja.

Joefikasiteti dhe emetimet e azotit në sektorin e bujqësisë

Intensifikimi i bujqësisë ka rezultuar në një efikasitet jashtëzakonisht të dobët global të përdorimit të azotit. Kjo i referohet asaj se sa sasi nga azoti i përdorur në procesin e bujqësisë absorbohet nga bima. Mosefikasiteti paraqet një kërcënim serioz për cilësinë e mjedisit pasi sasi të mëdha lëndësh ushqyese humbasin në ujë dhe ajër, duke ngrohur planetin, me gati 11 për qind të emetimeve globale të gazrave serë që vijnë nga bujqësia.

Rritja e efikasitetit në bujqësi është thelbësore në luftën kundër ndryshimeve klimatike. Foto: Canva

Emetimet e oksidit të azotit si rezultat i fekondimit të tepruar të tokës, i cili është 300 herë më i fuqishëm se dioksidi i karbonit në shkaktimin e ngrohjes globale, është një shqetësim i veçantë. 70 për qind e emetimeve të oksidit të azotit në ajër emetohen nga sektori i bujqësisë.

Plehrat nano ofrojnë potencialin për të synuar fertilitetin e të korrave, për të rritur efikasitetin e përdorimit të azotit dhe për të zvogëluar emetimet e oksidit të azotit, të cilat mund të ndihmojnë në mbështetjen e emetimit të gazrave serrë zero- net deri në 2050, janë këto objektiva të synuara sipas Aktit të Ndryshimit Klimatik në Mbretërinë e Bashkuar.

Studiuesit zbuluan se nanoteknologjia mund të përmirësojë bujqësinë në katër mënyra kryesore: përmirësimi i niveleve të prodhimit dhe rendimenteve të kulturave; rritja e shëndetit të tokës dhe qëndrueshmëria e bimëve; përmirësimi i efikasitetit të burimeve, të tilla si plehrat, dhe zvogëlimi i ndotjes; si dhe zhvillimin e impianteve sensorë inteligjentë që mund t’i lajmërojnë fermerët për streset mjedisore.

“Integrimi i Inteligjencës Artificiale dhe nanoteknologjisë në bujqësinë precize do të luajë një rol jetik në hetimin e parametrave të dizajnit të nanomaterialeve për përdorim në plehrat dhe shpërndarjen e pesticideve për të siguruar ndikime minimale në shëndetin e tokës – duke ndihmuar për të siguruar një bujqësi të sigurt dhe të qëndrueshme”, thotë bashkautori i studimit në fjalë, Peng Zhang.

Përkthimi: Nuhi Shala