Stigma i Bën Vajzat e Trafikuara Dy Herë Viktima

Një zë i dashur e familjar mund të të ndryshojë jetën. Po në disa raste është thuajse e pamundur të marrësh atë që të mungon aq shumë.

Kjo 19 vjeçare është një nga mijëra vajzat shqiptare të trafikuara ndër vite. Një nga viktimat e një fenomeni të dhimbshëm që vazhdon, shpesh, me  mënyra e forma të reja, por gjithmonë përmes mashtrimit për një jetë më të mirë e me qëllimin e vetëm shfrytëzimin maksimal të viktimës.

Ajo ja ka dalë  t’i shpëtojë rrugës, pas vitesh shfrytëzimi jashtë Shqipërisë. Prej disa muajsh ndodhet në qendrën “Të ndryshëm dhe të barabartë” në  përpjekje për t’iu rikthyer jetës normale. Por, ndërsa ka lënë pas momentet më të errëta të jetës, po përballet  me të tjera vështirësi – marrëdhënien shumë të vështirë  me familjen për të cilën ka nevojë më shumë se kurrë, paragjykimet e stigmën.

Shpesh, kjo vjen nga mosnjohja për atë  që një viktimë ka kaluar. Për orët e saj të errëta.

“Në momentet e mia të këqija kam ndjerë dhimbje. Isha shumë e lënduar, e frikësuar. Më rrihnin. Nuk dija ku isha. Isha krejt vetëm. Mendoja gjëra të frikshme. Kujtoja se nuk do të kthehesha më  te familja ime e nuk do të isha më e lumtur.” – rrëfen 19 vjeçarja

Një tjetër vajzë e re, në  një situatë të ndryshme trafikimi, por në të njëjtin makth tregon.

“Gjatë asaj kohe jam ndjerë shumë keq, në fakt. Kam shkuar deri në masa ekstreme. Nuk doja të jetoja më.”

Një pjesë e madhe e viktimave vijnë nga situata dhe familje problematike. Mirëkuptimi dhe dashuria e familjes do të ishte fillimi i rikthimit në jetën normale. Por shpesh janë ato të parat që i refuzojnë.

Sipas  Stela Tanellarit, manaxhere projekti në organizatën “Të ndryshëm dhe të barabartë” muajt e parë të riintegrimit janë  shumë  të  vështirë.

“Në shumicën e rasteve viktimat e trafikimit ndihen të refuzuara nga familja e tyre, nga anëtarët e familjes, apo edhe nga komuniteti. Në përgjithësi janë baballarët dhe vëllezërit ata që refuzojnë më tepër vajzën.”

Këtë e pohon edhe njëra prej të trafikuarave.

“Dy vëllezërit kanë reaguar shumë keq dhe i kanë thënë babit të mos më pranojnë në shtëpi. Jam ndjerë shumë e lënduar nga vëllezërit dhe nuk e prisja, se janë gjëra  që  kujtdo mund t’i ndodhin.”

Një nga pengesat e mëdha për të dalë nga situata është edhe ndjenja e fajit, që i shoqëron gjithmonë këto vajza dhe sidomos mos-falja e vetes.

“Në disa momente jam ndjerë në faj e thosha përse e bëra këtë gabim, por më vonë e kuptoja që kam qenë shumë e vogël dhe jam gënjyer”, – thotë 19 vjeçarja.

Anila Trimi ka mbi 20 vjet që   punon në Drejtorinë e Përgjithshme të Antitrafikut dhe Azilit në Ministrinë e Brendshme. Ka kaluar me dhjetëra raste personash të trafikuar dhe është marrë me hetimet konkrete të veprave penale, që kanë pasur lidhje me trafikimin.

Ajo flet edhe për anën tjetër të medaljes, për rastet  kur familjet i presin sërish në gjirin e tyre fëmijët e trafikuar, që janë edhe më pozitive, për sa i takon procesit të riintegrimit

“Ka familje që, pavarësisht nivelit të tyre arsimor, pavarësisht, nivelit ekonomik janë mikpritëse të fëmijës, të familjarit të tyre dhe duan të marrin pjesë e asistojnë sa të jetë e mundur  integrimin   e  një personi dhe nuk ka gjë më të mirë se kjo.” – thotë Anila Trimi

“Unë nuk ja uroj askujt atë që përjetova vetë. Gjithmonë prindërit duhet të jetë mbështetja e fëmijëve, në çdo situatë të vështirë që ata mund të ndodhen. Të mos i braktisin kurrë.” – apelon njëra  nga vajzat.

Por paragjykimet, e me raste edhe reagimet negative, hasen edhe në ambiente sociale, madje edhe aty ku mendojmë se duhet të jemi të mbrojtur.

Ja çfarë rrëfen 19 vjeçarja e trafikuar.

“Kur po më shoqëronin në shtëpi më kanë gjykuar, më kanë sharë oficerët. Më kanë thënë fjalë banale gjatë gjithë rrugës. Për 3 orë”

Shpesh shoqëria  është edhe më refuzuese. Sipas Drejtores së Antitrafikut,  viktimat e trafikimit vuajnë faktin që nuk trajohen si gjithë të tjerët dhe që ëndrra e tyre është prerë në mes.

Ne të gjithë e kemi në dorë të mos paragjykojmë  dhe të krijojmë një mjedis sa më mbështetës dhe mirëkuptues  për këdo që ka kaluar një vuajtje, thellësinë e së cilës nuk mund ta marrim  dot kurrë me mend.

*Identiteti i viktimave të trafikimit në video është mbrojtur duke modifikuar zërin dhe figurën

Artikulli është botuar fillimisht në Reporter.al