Serbët dhe Shqiptarët e Kosovës Duhet të Flasin Gjuhën e Njëri-tjetrit
Një vit më parë, pas disa vonesave dhe fillimeve të rreme, një mur i diskutueshëm në anën veriore të qytetit të ndarë të Mitrovicës, një simbol tjetër i ndarjes në mes të komunitetit shqiptar dhe serb në Kosovë, u shkatërrua.
Pas përfundimit të luftës në Kosovë, Mitrovica mbeti një qytet i ndarë dhe që atëherë qeveria serbe ka mohuar faktin se lufta ishte humbur ose se Kosova ka një të ardhme të vetën.
Përveç mohimit të thjeshtë dhe zemërimit, ky iluzion ka qenë në gjendje të vazhdojë të ekzistojë për shkak se në veri të lumit Ibër në Mitrovicë ekziston një popullatë me shumicë serbe që mban lidhjet e saj me Serbinë dhe ngurron të integrohet në sistemin ligjor të Kosovës.
Ky vakuum i juridiksionit ka siguruar hapësirë për kriminelët dhe individët e tjerë që të lulëzojnë dhe të përfitojnë nga paligjshmëria.
Muri është zhdukur tani, por besimi duhet të rindërtohet. Ajo që nevojitet është një urë në mes të komuniteteve dhe mënyra më e mirë për ta ndërtuar atë është duke mësuar gjuhën e njëri-tjetrit.
Është e jashtëzakonshme se sa pak të rinj në komunitetet shqiptare dhe serbe sot e kuptojnë gjuhën amtare të njëri-tjetrit. Kjo duhet të ndryshojë për të filluar rindërtimin e asaj që ishte shkatërruar gjatë luftës, por edhe në vitet para se të shpërthente ajo.
Mitrovica është një vend i përsosur jo vetëm për shkatërrimin e barrierave të së kaluarës, por edhe për ndërtimin e urave drejt të ardhmes, dhe universiteti mund të jetë çelësi për të.
Pjesa veriore e Mitrovicës me shumicë serbe ka një kampus studentor që tërheq të rinjtë në qytet nga vende të tjera të Kosovës, por edhe nga jugu i Serbisë dhe Malit të Zi.
Por, ndërsa pothuajse të gjitha studimet kryesore janë të përfaqësuara, nuk ka mësim të gjuhës shqipe, ashtu siç nuk ka mësim të gjuhës serbe në Universitetin e Prishtinës.
Gjatë epokës së largët të Jugosllavisë Socialiste, mësimi i gjuhës shqipe si gjuhë e dytë ishte standard për të rinjtë serbë në Kosovë dhe anasjelltas, në shkollat fillore dhe të mesme, por ato kohë tani janë vetëm një pamje e paqartë në pasqyrën e pasme.
Megjithatë, hapja e një instituti për gjuhët në Mitrovicë mund të jetë një nga mënyrat e mundshme për të ecur përpara dhe për të filluar rindërtimin e asaj që është shkatërruar.
Në këtë mënyrë, dy anët e lumit do të bëheshin më të afërta dhe ura mbi lumin Ibër më e lehtë për t’u kaluar, lidhur me të rinjtë që janë të gatshëm të mësojnë diçka pozitive për fqinjët e tyre, në vend të atyre që vetëm duan të përfitojnë nga status quo-ja.
Milan Radonjiq është autor dhe gazetar me qendër në Beograd.
Mendimet e shprehura në seksionin ‘Blog’ janë vetëm ato të autorëve dhe nuk reflektojnë domosdoshmërisht pikëpamjet e BIRN.
